Մաթեմատիկա

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

Մարնեուլի

Марнеули  - почти исключительно азербайджанский район, неазербайджанцев тут всего 20 000 - поровну армян и грузин. Так   что район азербайджанский, мусульманский, знаменитый помидорами. Издалека напоминает Турцию - везде вечерами пьют чай, везде чайханы. И только местные армяне чай не признают в принципе. Культурных объектов в районе немного и они хитро запрятаны. Например, здесь есть армянский храм XII века и монастырь того же времени - у села Ахкерпи. По слухам, есть замок   в селе Цопи. Район знаменит он в основном селением Садахло, где имеется  погранпереход  и рынок. С точки   зрения истории тут можно пройти по местам  грузино-армянской войны  1918 года. В этом смысле интересно посмотреть на село Шулавери, (сейчас Шаумяни) вокруг которого развернулись бои 25 - 28 декабря 1918 года. В 1921 году район снова оказался в зоне боев - через него на Тбилиси шла советская 11-я армия. Северная граница района как раз проходит   по неболь...
Далее...

Եզոպոս

Изображение
Եզոպոս  ( հին հուն․ ՝  Αἴσωπος ;  մ. թ. ա. 620  -  մ. թ. ա. 564 ,  Դելֆի ), անտիկ աշխարհի  առակախոս ։ Նրանով է պայմանավորված համաշխարհային գրականության մեջ առակագրության զարգացումը՝ իբրև առանձին ժանրի։ Եզոպոսի մասին տեղեկությունները պատմական չեն։ Ամենահին հիշատակությունը  մ.թ.ա. 5-րդ դարի պատմիչ  Հերոդոտոսի  մոտ է, որտեղից ենթադրվում է, որ Եզոպոսը ապրել է մ.թ.ա. VI դ. Սամոսում, եղել ոմն Յադմոնի ստրուկը և սպանվել Դելփիքում։ Կան նաև ենթադրություններ, ըստ որոնց, նա  թրակացի  կամ փռուգացի ստրուկ էր։ XIII դ. տարածվել է Եզոպոսի կենսագրության Մաքսիմոս Պլանուդեսի օրինակը։ Կենսագրության երկրորդ ընդարձակ մասը մ.թ.ա. VII դ. ապրած ասորա–բաբելոնական իմաստուն Ախիկարի սյուժեն է։ Հայ հին մատենագրության մեջ մինչև XVIII դ. Եզոպոսի կենսագրությունը թարգմանելու փորձ չի արվել։ Թարգմանվել են միայն «Առակք Ողիմպիանու» առակը։ V դ. արդեն  հայերին  ծանոթ էր Ախիկարի զրույցը՝ «Պատմութիւն և խրատք Խիկարայ Իմաստնոյ»։ Ե...
Далее...

Հովհաննես Թումանյան

Изображение
Որ հայացք ես ինձ տըվել վերամբարձ՝ Սուզվելու վերին սահմաններն արփի, Որ միտք ես տըվել երկնաճեմ ու բաց՝ Չափելու ահեղ բացերն անչափի, Որ կապել ես մեզ, հոգիս քեզ արել՝ Հոգուս անհունի հըրճվանքը տալով, Բարձըր ճակատիս ժըպիտ ես վառել, Վառել, զարդարել արփենի փայլով, Անթարթափ աչքով, անխարխափ հոգով Կարդում եմ քո վեհ ազդումներն անվերջ, Կարդում եմ պայծառ, ուրախ ցերեկով, Ու գիշերները ահավոր ու պերճ: Ու վերանում է հոգիս զըվարթուն — Չըկա մոտ ու տար, չըկա վեր ու ցած, Տիեզերքն ամբողջ հայրենիք ու տուն, Ու ես մի ազատ՝ անտարբեր աստված:Վեր է կացել հին վիշապը նոր թափով, Վեր է կացել վերջին մոլի տագնապով, Արյունըռուշտ, ոճիրներով ահավոր Մահ է շընչում լէռներն ի վեր ալևոր: Ու նրա դեմ ելած անզուսպ, անսահման, Հորձանք տալով ամեն կողմից՝ հայության Հին–հին հույսերն ու հուզմունքը դարավոր Ծառս են լինում լեռներն ի վեր ալևոր: Ծառս են լինում քաջ խմբերով անձնվեր, Ծառս են լինում տանջվողներով կիսամեռ, Ծառս են լինում անընկճելի ու արի Մինչև ճերմակ գլուխները լեռների: Ու լեռները պառավ մոր պես ...
Далее...