Վրացերեն

Ի՞նչ կա նկարում

Ես սիրում եմ ամառը։

Նկարում ամառային տաք եղանակ է։

Երեխաները շան հետ կանգնած են լճի ափին:

Ափին կան շատ աղիկներ և ջրով լի դույլ։

Երեխաները ձուկ են բռնել։ 

Վրացերեն արտասանությունը

Ալեքսանդր Մելիք-Ազարյան

Մելիք-Ազարյանի տան մասին տարբեր լեգենդներ են պատմում:

Թբիլիսիի Ռուսթավելի փողոցի վրա գտնվող տան շինարարության ընթացքում քաղաքապետ Խատիսովը ջուրը կտրում է և խոստանում է ջուրը միացնել միայն բարձրացված սակագնի դիմաց: Ազարյանը համառորեն մերժում է քաղաքապետին: Նա գնում է մեծ քանակությամբ գինի, որը շատ ավելի էժան էր, քան ջուրը, և այն օգտագործում է շինարարության համար:


Տունը նաև շատ բան է պատմում Մելիք-Ազարյանի բնավորության մասին: Ինչպես պարզվում է, անհնար էր տան հիմքը կառուցել ավանդական ձևով՝ ստորերկրյա ջրերի պատճառով: Մասնագիտությամբ լինելով երկրաբան, նա գտնում է ողջամիտ լուծում: Նա տան հիմքը ամբողջովին կապարի մեջ է դնում և օգտագործում է հատուկ աղացած աղյուսներ շինարարության համար:

Աղբյուր


Մարնեուլի 

Марнеули - почти исключительно азербайджанский район, неазербайджанцев тут всего 20 000 - поровну армян и грузин. Так  что район азербайджанский, мусульманский, знаменитый помидорами. Издалека напоминает Турцию - везде вечерами пьют чай, везде чайханы. И только местные армяне чай не признают в принципе.

Культурных объектов в районе немного и они хитро запрятаны. Например, здесь есть армянский храм XII века и монастырь того же времени - у села Ахкерпи. По слухам, есть замок  в селе Цопи.

Район знаменит он в основном селением Садахло, где имеется погранпереход и рынок. С точки  зрения истории тут можно пройти по местам грузино-армянской войны 1918 года. В этом смысле интересно посмотреть на село Шулавери, (сейчас Шаумяни) вокруг которого развернулись бои 25 - 28 декабря 1918 года. В 1921 году район снова оказался в зоне боев - через него на Тбилиси шла советская 11-я армия. Северная граница района как раз проходит  по небольшому хребту Ялгуджа, с которого планировалась бомбардировка Тбилиси во время битвы за Тбилиси.

Грузинских достопримечательностей срдневековой эпохи в районе почти нет, зато есть кое-что армянское. В Х - XI веках эта земля была частью армянского царства Ташир-Дзорагет, и от тех времен осталась небольшя крепость Гаги.

Մարնեուլի: գրեթե ադրբեջանական թաղամաս, ոչ ադրբեջանցիներ այստեղ քսան հազարն են կեսը հայեր մյուս կեսը վրացիներ: Այնպես որ թաղամասը ադրբեջանական և մուսուլմանական է, հայտնի է լոլիկներով: Հեռվից նման է Թուքիային – ամեն տեղ խմում են թեյ և թեյարաններ են: Միայն տեղացի հայերը չեն ընդունում թեյը:

Մշակութային առարկաներ քիչ կան և դրանք խորամանկորեն պահված են: Օրինակ , այստեղ կա հայկական տաճար XII դարի և վանք նույնպես այդ ժամանակահատվածից Աղքյորփի գյուղում: Ասում են նաև կա ամրոց  Ծոբ գյուղում:

Թաղամասը հայտնի է Սադախլո գյուղով, որտեղ կա սահամնի հատում  և շուկա: Պատմության կետից այստեղ կարող ենք անցնել 1918 թվականի հայ-վրացական պատերազմի վայրերով: Այս տեսանկյունից հետաքրքիր է նայել Շուլավերի գյուղին (հիմա Շահումյան) որի շուրջ եղել են դեկտեմբերի 25-28ի կռիվները 1918 թվականին: 1921 թվականին թաղամասը կրկին կռիվների շուրջը հայտնվեց, նրանց վրայով անցավ Թբիլիսիի խորհրդային 11րդ զորքը: Թաղամասի հյուսիսային սահմանը անցնում է Յալգուդի մի փոքր լեռնաշղթայով, որից որ պլանավորում էին ռմբակոծություն Թբիլիսիից, Թբիլիսիի կռվի ժամանակ:

Թաղամասում Վրացական միջնադարի դարաշրջանից տեսարժան վայրեր գրեթե չկան, բայց կա հայկականը:  X – XI դարերում այդ հողերի մի մասը եղել է հայկական Տաշիր-Ձորագետ թագավորությանը, և այդ ժամանակներից մնացել է  Գագա բերդը:

Աղբյուր: http://travelgeorgia.ru/49/

Հայ-վրացական հանրակրթական ընկերություն

09.04.2020

Ներկայացնում է Լիզի Կղանչաշվիլին

Տեսանյութ՝ 

Թարգմանություն

Բարև բոլորին, ուզում եմ մի քանի խոսք ասել այն մասին, թե ինչպես եմ անցկացնում իմ ժամանակը կարանտինում: Մինչ առցանց դասերի սկսվելը շատ ժամանակ էի հատկացնում գեղարվեստական գրականությանը, համացանցով շփվում էի ընկերներիս հետ։

Բայց, ինչպես գիտեք, առցանց ուսումը արդեն սկսվել է և ուստի ես ժամանակի մեծ մասն հատկացնում եմ դասերիս: Կարդում եմ գրքեր, ֆիլմեր դիտում օտար լեզվով, որպեսզի չմոռանամ օտար լեզուն, որը սովորում եմ դպրոցում: Ցանկանում եմ ասել, որ ինձ շատ է դուր գալիս առցանց ուսուցումը: Անձամբ ինձ, դպրոցից և իմ ամենօրյա ծանրաբեռնված ռեժիմի, ինչպիսին ունեն դեռահասները, ընդմիջում անհրաժեշտ էր, թեկուզ այսպիսի։ Հաջողություն բոլորիդ

08.04.2020

Ներկայացնում է Էլենե Տեփնաձեն

Տեսանյութ՝

Թարգմանություն

Ողջույն ես Էլենե Տեփնաձեն եմ, ապրում եմ Վրաստանում, սովորում եմ 7-րդ դասարանում։ Ստեղծված իրավիճակի պատճառով Վրաստանում հայտարարված է կարանտին, ըստ որի չի թույլատրվում դուրս գալ երեկոյան ժամը 9-ից մինչև առավոտյան 6-ը։

Չի թույլատրվում երեք անձից ավել մարդկանց կուտակում, Վրաստանի ամբողջ տարածքում ուսումնական հաստատությունները փակվել են, դասերը հետաձգվել են մինչև ապրիլի 21-ը: Հնարավոր է այս իրավիճակը ավելի երկարի, այդ պատճառով ուսուցումը իրականացվում է հեռավար։ Այս ամենի մեջ պատք է լավը տեսնել։ Ինչո՞վ է լավ կարանտինը։ Հիմա հնարավորություն
ունենք անել այն ամենը ինչի համար ժամանակ չկար մինչև կարանտին։

Լագոդեխի

Վրաստանը հայտնի է իր գեղեցիկ քաղաքներով: Ինձ դուր են գալիս Վրաստանի ծովափնյա քաղաքները, բայց ես ցանկանում եմ ներկայացնել Լագոդեխին: Աշնանը մեր վրաց ընկերների հրավերով կրթահամալիրի սովորողների խմբի հետ մեկնեցինք Լագոդեխի: Լագոդեխին Կախեթիի շրջանի փոքր քաղաք է, այն գտնվում է Լագոդեխի գետի վրա:  Քաղաքի բնակչությունը կազմում է 5,918 մարդ։ Ներկայիս Լագոդեխիի տարածքում գտնվող բնակավայրը հիմնադրվել է VIII դարում:  Բարեխառն լեռնային կլիման նպաստում է գյուղատնտեսության զարգացմանը ։ Դարեր ի վեր այստեղ զբաղվել են անասնապահությամբ ,
երկրագործությամբ ՝ ինչպես նաև զարգացած է եղել խաղողագործությունը: Մեծ հռչակ ունեն Կախեթիի գինիները։ Լագոդեխին հայտնի է իր արգելոցով, որ ստեղծվել է 1912 թվականին: Լագոդեխիի բնակչությունը շատ բարեհամբույր է և հյուրասեր: