Թովմասյան Կարինա

Ամենասիրելի   տոնը ,  ամենասիրելի   մարդկանց   հետ   այս   տարի   նշեցի   Լոռու   մարզում ՝  Ստեփանավանում։   Տպավորություններս   անսահման   շատ   են :  Ամեն   անգամ   երբ   գնում   ենք   Լոռի ,  կարծես   առաջին   անգամը   լինի ,  անընդհատ   նոր   վայրեր   և   նոր   հիշողություններ ...  Մեր   առաջին   օրը   սկսվեց   Դենդրոպարկի   այցելությամբ։   Քայլեցինք   անտառով ,  զմայլվեցինք ,  էլի   ու  էլի   հասկացանք ,  որ   Լոռու   բնության   յուրահատկությունից   ու   գեղեցկությունից   շատ   քիչ   կհանդիպենք։  Պատմեցին ,  որ  այնտեղ  կան   շատ   ծառերի   ու   բույսերի   տեսակներ ,  որոնք   շատ   քիչ   են   աշխարհում։   Շարժվեցինք   և   ուևորվեցինք   մ...

Ճամբարային չորրորդ օրը սկսցեինք ընկեր Նունեի հետ, այս անգամ իրանական պոեզիայի ընթերցումներով։ Ընտրված հատվածները տարբեր էին ․  միջնադարից մինչև ժամանակակից պոեզիա։ Ընթերցում էինք Ռումի, Ֆիրդուսի և այլն։ Հնչեց նաև պարսկերեն ընթեցանություն։   Իրանական պոեզիային հաջորդեց ընկեր Էմանուելի կազմակերպած ինտելեկտուալ խաղը, որին չնայած չէինք մասնակցում, բայց շատ բան սովորեցինք։ Երգի և պարի դասերին մասնակցելուց հետո օրն ամփոփեցինք տիկին Ելենայի հետ՝ ընթերցելով <<Սպասողի օրագիրը>>։ Գիրքը հետաքրքիր է նրանով, որ յուրաքանչյուր ստեղծագործություն շատ փոքր է, կարող է նույնիսկ կազմված լինել մի քանի բառից, բայց այնքան խորիմաստ է, որ երկար մտածելու տեղիք է տալիս։  

Սերգեյ Փարաջանովը միջնակարգ դպրոցն ավարտել է բնագիտությունից ու նկարչությունից ստացած «5»֊երով։ Թեպետ տեխնիկական առարկաներից նա միշտ ստանում էր «3»֊ներ, բայց որոշում է ընդունվել երկաթուղային տրանսպորտի ինստիտուտ, որտեղ սովորում է ընդամենը մեկ տարի։ Իոսիֆ Փարաջանովը որդուն այդպես էլ չներեց այն, որ նա դավաճանել էր ընտանեկան ավանդույթին և հրաժարվել էր հնավաճառի մասնագիտությունից։ Ինստիտուտը թողնելուց հետո Փարաջանովը երկու տարի սովորում է միանգամից երկու բարձրագույն ուսումնական հաստատությունում՝ Թբիլիսիի կոնսերվատորիայի վոկալ ֆակուլտետում և պարարվեստի ուսումնարանում։ Հասկանալով, որ մշակույթի կենտրոնը Մոսկվան է՝ նա տեղափոխվում է Մոսկվայի կոնսերվատորիա, իսկ հետո ընդունվում է մոսկովյան կինոինստիտուտի ռեժիսորական ֆակուլտետ։

  2021  թվականի   ճամբարին   մասնակցել   եմ՝   Աշոցք - Գյումրի    հայրենագիտական ,  մարզական  ճամփորդությանը։   Հղումը՝   այստեղ Մասնակցել   եմ   քննարկման , ,, Պանդխտության   մասին ,, ։ Հղումը՝   այստեղ ։ Եղել   եմ   հանդիպման   բանաստեղծ ,  թարգմանիչ   Նինո   Սպանդերաշվիլու   հետ։   Հղումը՝   այստեղ ։ Հանդիպեցի  թուրքագետի   հետ։   Հղումը՝   այստեղ Այցելել   եմ   սահադաշտ։   Հղումը՝   այստեղ ։

  Տպավորություններս   և   զգացածս   աննկարագրելի   է ...  Ընդհամենը   մեկ   օր   և   այսքան   ջերմ   ու   վառ   հիշողություններ ,  որ   կմնան   մեզ   հետ :  Գիտե՞ք , -30 ը   չենք   էլ  զգացել ,  ճանապարհի   էմոցիաները   լրիվ   հերիք   էին   տաքանալու   համար։   Առաջինը   կանգ   առանք  Մարմաշենի   երերույքի   տաճարում :  Ա՜խ   այդ   տեսարանը ..   Հազարավոր   տարիներում   հնացած  պատեր   և   այդ   բարձր   ու   կանգուն   գմբեթը ,  որ   նայում   էր   սառած   Ախուրյանին :  Ինչքա՜ն   սիրուն   էր ...  Անմահացրեցինք   այդ   տեսարանը   և   շարժվեցինք   առաջ ,  դեպի   ամենասպասված   վայրը՝   Աշոցքի  լեռնադահուկային   վազքի   բազան։   Մեզ   շատ...