Կրթահամալիրում ձմեռ է

-
Ֆոտոշարք











Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

Շահամիր Շահամիրյան

-
Շահամիր Շահամիրյան Շահամիրյանը «Որոգայթ փառաց» աշխատության հեղինակն է։ Հայ ժողովրդի մեջ ազատագրական գաղափարների տարածման, երիտասարդությանը հայրենի երկրի պատմությանն ու մշակույթին ծանոթացնելու համար  1771 թվականին  Մադրաս քաղաքում հիմնել է հայկական տպարան, որտեղ 1772 թվականին լույս է տեսնում  Մովսես Բաղրամյանի «Նոր տետրակ, որ կոչի Յորդորակ» գիրքը։ 1773 թվականին հրատարակվում է, Որոգայթ փառաց» գիրքը, որը օտար լծից ազատագրելուց հետո ստեղծվելիք ապագա հայկական պետության կառավարման  համար նախատեսված օրենքների ժողովածու էր։ Ըստ Շահամիրյանի, հայոց ապագա պետության բարձրագույն օրենսդիր մարմինը՝ «Հայոց տունը», պետք է կազմվեր ժողովրդի կողմից...
Далее...

Մարնեուլի

-
Марнеули  - почти исключительно азербайджанский район, неазербайджанцев тут всего 20 000 - поровну армян и грузин. Так   что район азербайджанский, мусульманский, знаменитый помидорами. Издалека напоминает Турцию - везде вечерами пьют чай, везде чайханы. И только местные армяне чай не признают в принципе. Культурных объектов в районе немного и они хитро запрятаны. Например, здесь есть армянский храм XII века и монастырь того же времени - у села Ахкерпи. По слухам, есть замок   в селе Цопи. Район знаменит он в основном селением Садахло, где имеется  погранпереход  и рынок. С точки   зрения истории тут можно пройти по местам  грузино-армянской войны  1918 года. В этом смысле интересно посмотреть на село Шулавери, (сейчас Шаумяни) вокруг которого развернулись бои 25 - 28 декабря 1918 года. В 1921 году район снова оказался в зоне боев - через него на Тбилиси шла советская 11-я армия. Северная граница района как раз проходит   по неболь...
Далее...

Աշոցքում

-
Изображение
  Տպավորություններս   և   զգացածս   աննկարագրելի   է ...  Ընդհամենը   մեկ   օր   և   այսքան   ջերմ   ու   վառ   հիշողություններ ,  որ   կմնան   մեզ   հետ :  Գիտե՞ք , -30 ը   չենք   էլ  զգացել ,  ճանապարհի   էմոցիաները   լրիվ   հերիք   էին   տաքանալու   համար։   Առաջինը   կանգ   առանք  Մարմաշենի   երերույքի   տաճարում :  Ա՜խ   այդ   տեսարանը ..   Հազարավոր   տարիներում   հնացած  պատեր   և   այդ   բարձր   ու   կանգուն   գմբեթը ,  որ   նայում   էր   սառած   Ախուրյանին :  Ինչքա՜ն   սիրուն   էր ...  Անմահացրեցինք   այդ   տեսարանը   և   շարժվեցինք   առաջ ,  դեպի   ամենասպասված   վայրը՝   Աշոցքի  լեռնադահուկային   վազքի   բազան։   Մեզ   շատ...
Далее...